Θα ήθελα ...

Θα ήθελα να περάσω όλη μου τη ζωή ταξιδεύοντας... με την προϋπόθεση ότι θα μπορούσα από κάπου να δανειστώ μια άλλη ζωή για να την περάσω όλη σπίτι μου , μ'αυτούς που αγαπώ

100 T.T.D. ( Things to Do)


Θα τα βάλω σε σειρά

24 Νοεμβρίου 2011

100 T.T.D No 10 - Να μην "πεθάνω" ποτέ το παιδί μέσα μου .

Υπήρξε -και υπάρχει - μια φράση που κατά καιρούς ακούω ... αλλά δεν θα'θελα   ποτέ να βγεί από το δικό μου στόμα ...

- Στα νιάτα μου εγώ  ... -

Έχω μια μικρή αναφυλαξία με τις αναδρομές του είδους γενικά, πόσο μάλιστα  όταν αφορούν το παρελθόν μιας γενιάς που τεχνηέντως αφερεί  όλα τα κακά και τα στραβά και "γράφει" όπως θέλει την ιστορία της  παρουσιάζοντας την ενίοτε σαν να ήταν ο " Χρυσούς Αιών του Περικλέους " ...
Αν και είναι ( νομίζω ) ακόμη νωρίς για να γίνει το δικό μου παρελθόν μακρινό , έπιασα τον εαυτό μου μερικές φορές να συγκρίνω τη δική μου εφηβική ηλικία με των πιτσιρικάδων σήμερα ... προσπαθώντας μάλλον να βρώ ελαφρυντικά για τη ζήλεια που νιώθω όταν τους βλέπω να ...
- Να φλερτάρουν οπουδήποτε και αδιάκριτα .
- Να ξεχνούν εύκολα την όποια κρίση χορεύοντας και διασκεδάζοντας .
- Να έχουν ως μεγαλύτερο πρόβλημα ημέρας τι θα φορέσουν το βράδυ στο Club .
- Να κυκλοφορούν με καλοκαιρινά ακόμη και όταν ρίχνει χιονόνερο .
- Να πίνουν καφέ στις πλατείες με τις ώρες .
- Να λένε με απίστευτη άνεση ότι νιώθουν χωρίς αναστολές .
- Να έχουν όνειρα , μικρά ή μεγάλα , και να τα μοιράζονται με τους φίλους τους .
- Να έχουν εξασφαλίσει ένα ζεστό φαγητό όταν επιστρέψουν σπίτι από τα χέρια της μανούλας .
- Να "παίζουν θεατρικά " για να εξασφαλίσουν το αυτοκίνητο του μπαμπά για τη βόλτα .
- Να κάνουν τόσα πολλά σε τόσο λίγο χρόνο και να νιώθουν αθάνατοι βλέποντας τον ορίζοντα τους , πολύ μακρινό ...
Είναι πολλοί οι λόγοι που μπορούν να σε κάνουν να δείς με λίγη ζήλεια έναν πιτσιρικά 20 χρόνων , να βρείς δεκάδες ελαττώματα στη γενιά του , να τον κατηγορήσεις  για αδιαφορία , να μην τον ακούσεις όταν διαμαρτύρεται ...
Ο βασικός είναι ότι μεγάλωσες ...
νομίζεις ότι έμαθες , ότι ξέρεις να ζείς την πραγματικότητα ή ακόμη ότι ξέρεις και να την ξεχωρίζεις , νομίζεις ότι οι επιλογές σου σε δικαιώνουν και ότι είναι οι σωστές ...
ή ακόμη  ότι επιμελώς έθαψες το παιδί μέσα σου γιατί σε έπεισαν πως η σοβαροφάνεια θα σε αναδείξει και θα σε σώσει στην "δύσκολη" ...
Μπορεί να είναι και έτσι , μπορεί όταν κλειστείς στα τείχη σου να νιώθεις ασφαλής , αρχηγός , κυρίαρχος ... αλλά θα είσαι εσυ?
Εγώ έχω προσωπικά βιώσει αρκετά δύσκολες καταστάσεις για να χαίρομαι  το "δώρο της ζωής" ,  και για να μη παίζω άσκοπα με τον χρόνο .
Αυτό όμως με έκανε να εκτιμήσω ίσως λίγο περισσότερο πράγματα που θεωρούσα δεδομένα  ...
απλά και μόνο το ότι ανοίγω τα μάτια μου το πρωί , ότι μπορώ να δώ  ένα ηλιοβασίλεμα ή ένα ξημέρωμα , ότι  μπορώ να αγκαλιάσω ένα φίλο , ή ότι έχω φίλους ...
Έχω μπεί  και εγώ στο "τρυπάκι" του μοντέρνου  ευ ζην ,  ψάχνοντας την κοινωνική μου αναγνώριση μέσα από τη δουλειά , τα αγαθά που απέκτησα ή θέλω να αποκτήσω , το άγχος της καθημερινότητας ... αλλά ...
Αλλά φτάνοντας στο  τώρα μου πήρα μια απόφαση που θα΄θελα ποτέ να μην αναιρέσω ...
Θέλω να βιώνω την καθημερινότητα μου σαν ενήλικας , να ζω την εκάστοτε ηλικία μου σαν ώριμος και σώφρων άνθρωπος  να φέρομαι και να πράττω όπως η κοινή λογική ορίζει ... αλλά να μη ξεχάσω ποτέ ότι μέσα μου υπάρχει και ένα παιδί που θέλει να χαρεί τη ζωή ...
που θέλει να γελάει με την ψυχή του όποτε μπορεί , που έχει ανάγκη την αγκαλιά που κρύβει αγάπη ,  που ...

( συνεχίζεται ... )




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου